Volgens de Romeinse dichter Juvenalis houdt het volk zich koest, als het maar 'brood en spelen' krijgt. Hoe meer graan de keizer uitdeelt en hoe meer spelen hij organiseert, hoe geliefder hij wordt bij het volk. Voor de keizer zijn de spelen een ideale gelegenheid om het volk te ontmoeten. Na het gevecht mag het volk ook zijn oordeel geven. Door een teken van de duim maken de toeschouwers duidelijk of de overwonnen gladiator mag vrijgelaten of moet afgemaakt worden. Maar het is uiteindelijk de keizer die beslist over leven en dood. Zo kan de keizer tijdens de spelen niet alleen zijn populariteit vergroten, maar toont hij ook aan het volk hoeveel macht hij heeft.

Lectuur:

De uitdrukking stamt van Satire X van de Romeinse dichter Juvenalis. Hij schreef het volgende:

"Iam pridem, ex quo suffragia nulli uendimus, effudit curas; nam qui dabat olim imperium, fasces, legiones, omnia, nunc populus se continet atque duas tantum res optat, panem et circenses."

Het eerste stuk is echter wat moeilijk om te vertalen. Daarom geef ik je alvast een vlotte samenvatting van het eerste stukje. Het laatste stukje ga je zelf proberen te vertalen. Als je het zinnetje hebt vertaald, dan kan je de vraag oplossen bij het tabblad "Test jezelf".

"Iam pridem, ex quo suffragia nulli uendimus, effudit curas; nam qui dabat olim imperium, fasces, legiones, omnia,...

"Vroeger verkochten we onze stem aan niemand. Al een hele tijd heeft het volk de macht afgestaan. Het volk benoemde vroeger militaire bevelhebbers, hoge ambtenaren, legioenen, alles...

...nunc se continet atque duas tantum res optat, panem et circenses."

... nunc populus se continet atque duas tantum res optat , panem et circenses."

Gevechten

De 'lanista' is de baas van de gladiatorenschool. Enkele keren per jaar verhuurt hij zijn gladiatoren voor een optreden in de arena.

In de voormiddag wordt de arena ingenomen door dierengevechten en jachtpartijen. Wilde dieren; zoals leeuwen, tijgers, everzwijnen of olifanten vechten er tegen elkaar of moeten het opnemen tegen goedbewapende en getrainde jagers. Tijdens de middagpauze vinden de executies plaats. Misdadigers, weggelopen slaven en soms ook christenen worden in de arena op wrede wijze ter dood gebracht. Soms worden ze ook gekruisigd. Bij de 'condemnatio ad bestias' dienen ze als levende prooi voor de wilde dieren. Het hoogtepunt van de dag zijn wel de gladiatorenspelen in de namiddag.
Vaak gebeurde het tijdens een gladiatorengevecht dat één van beiden halfdood in het zand lag, terwijl de andere rechtop de punt van zijn zwaard op die ene zijn keel plaatste. Op zo'n bloedstollend moment ging het hele publiek natuurlijk fel tekeer. De gladiator wachtte dan op een reactie uit het publiek en van de keizer. Een eervolle manier voor de verliezer om te sterven, was om dapper te blijven tot aan de dood. Daarbij moest hij zijn hoofd tegen het dijbeen van de winnaar plaatsen, waarop die laatstgenoemde zijn hoofd vastnam en zijn zwaard in diens nek stak.

©2016 Het amfitheater - de Romeinen
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin